تاریخچه الیاف مصنوعی

الیاف مصنوعی الیافی هستند که توسط انسان از طریق سنتز شیمیایی ساخته می شوند ، بر خلاف الیاف طبیعی که مستقیماً از موجودات زنده تولید می شوند. آنها نتیجه تحقیقات گسترده دانشمندان برای بهبود فیبرهای حیوانی و گیاهی است. به طور کلی ، الیاف مصنوعی با اکسترود کردن مواد تشکیل دهنده فیبر از طریق اسپینرها ایجاد می شوند و فیبر تشکیل می شوند. به این الیاف مصنوعی گفته می شود. الیاف مصنوعی توسط فرایندی معروف به پلیمریزاسیون ایجاد می شود که شامل ترکیب مونومرها برای ساختن زنجیره ای طولانی یا پلیمر است. کلمه پلیمر از پیشوند یونانی “pol” گرفته شده است که به معنی “بسیاری” و پسوند “mer” است که به معنی ” واحد” است. (توجه: هر واحد ، واحد یک پلیمر یک مونومر نامیده می شود). دو نوع پلیمریزاسیون وجود دارد: پلیمریزاسیون خطی و پلیمریزاسیون متقابل.( نمونه‌ها ، رزون ، نایلون و پلی استر هستند.)

آزمایش های اولیه

جوزف سوان نخستین فیبر مصنوعی را در اوایل دهه 1880 اختراع کرد امروزه در استفاده دقیق از آن به مثابه نیم سوزنی نامیده می شود. فیبر وی از یک مایع سلولز تشکیل شده است که با اصلاح شیمیایی فیبر موجود در پوست درخت تشکیل شده است. الیاف مصنوعی تولید شده از طریق این فرآیند از نظر شیمیایی در کاربردهای بالقوه خود با رشته کربن که او برای لامپ های رشته ای خود ایجاد کرده بود ، مشابه بود ، اما Swan خیلی زود متوجه پتانسیل فیبر برای انقلابی در تولید نساجی شد. در سال 1885 ، وی پارچه هایی را که از مواد مصنوعی خود در نمایشگاه بین المللی اختراعات در لندن ساخته شده بود رونمایی کرد.

محصولات تجاری

نایلون اولین بار توسط والاس کاروترز در DuPont ساخته شد. اولین روند موفقیت آمیز در سال 1894 توسط شیمیدان انگلیسی چارلز فردریک کراس و همکاران وی ادوارد جان بوان و کلیتون بیدل توسعه یافت. آنها این فیبر را “ویسکوز” نامیدند ، زیرا محصول واکنش دی سولفید کربن و سلولز در شرایط اساسی ، یک محلول بسیار چسبناک زاناتات را فراهم می کند. اولین رایون ویسکوز تجاری توسط شرکت بریتانیا Courtaulds در سال 1905 تولید شد. نام “rayon” در سال 1924 به تصویب رسید ، “ویسکوز” برای مایع ارگانیک چسبناک مورد استفاده در ساختن ریون و سلفون استفاده می شود. محصولی مشابه معروف به سلولز استات در سال 1865 کشف شد. Rayon و استات هر دو الیاف مصنوعی هستند اما کاملاً مصنوعی نیستند که از چوب ساخته می شوند.

نایلون ، اولین الیاف مصنوعی به معنای “کاملاً مصنوعی” این اصطلاح ، توسط والاس کاروسز ، محقق آمریکایی در شرکت شیمیایی DuPont در دهه 1930 تولید شد. این بزودی اولین بار در ایالات متحده به عنوان جایگزینی برای ابریشم ، درست در زمان معرفی جیره بندی در جنگ جهانی دوم ساخته شد. استفاده جدید از آن به عنوان ماده ای برای جوراب ساق بلند زنان ، کاربردهای کاربردی تری را تحت الشعاع قرار داده است ، مانند جایگزینی برای ابریشم در چتر نجات و دیگر کاربردهای نظامی مانند طناب.

اولین فیبر پلی استر در سال 1941 توسط جان رکس وینفیلد و جیمز تنن دیکسون ، شیمی دانان بریتانیایی که در انجمن چاپگرهای Calico کار می کردند ، معرفی شدند. Dacron ، برابر با نایلون در مقاومت و مقاومت بیش از حد است.

الیاف مصنوعی از پلیمرهای سنتز شده از مولکولهای کوچک ساخته می شوند. ترکیباتی که برای ساخت این الیاف استفاده می شود از مواد اولیه مانند مواد شیمیایی مبتنی بر نفت یا پتروشیمی است. این مواد به یک ماده شیمیایی که به دو اتم کربن مجاور پیوند داده می شود ، تبدیل می شوند. ترکیبات شیمیایی مختلف برای تولید انواع مختلف الیاف مصنوعی استفاده می شود

الیاف مصنوعی تقریباً نیمی از کل فیبر را شامل می شوند که کاربردهای آن در هر زمینه فیبر و فناوری نساجی است. اگرچه بسیاری از کلاس های الیاف مبتنی بر پلیمرهای مصنوعی به عنوان محصولات تجاری با ارزش بالقوه ای ارزیابی شده اند ، اما چهار نوع آن – نایلون ، پلی استر ، اکریلیک و پلی الیفین – بر بازار تسلط دارند. این چهار مورد تقریباً 98 درصد از میزان تولید فیبر مصنوعی را تشکیل می دهند ، و پلی استر به تنهایی حدود 60 درصد است.

مزایای الیاف مصنوعی

الیاف مصنوعی نسبت به الیاف طبیعی دوام بیشتری دارند و به راحتی رنگهای مختلفی را انتخاب می کنند. علاوه بر این ، بسیاری از الیاف مصنوعی عملکردهای سازگار با مصرف کننده مانند کشش ، ضد آب و مقاومت به لکه را ارائه می دهند. نور خورشید ، رطوبت و روغنهای پوست انسان باعث می شود که همه فیبرها از بین بروند و از بین بروند. الیاف طبیعی نسبت به مخلوط مصنوعی بسیار حساس تر هستند. این امر عمدتاً به این دلیل است كه محصولات طبیعی تخریب پذیر هستند. الیاف طبیعی مستعد ابتلا به حشرات لارو هستند. الیاف مصنوعی منبع خوبی برای حشرات آسیب پذیر پارچه نیستند.

در مقایسه با الیاف طبیعی ، بسیاری از الیاف مصنوعی مقاوم در برابر آب و لکه هستند. بعضی از آنها حتی به ویژه برای مقاومت در برابر صدمه در برابر آب یا لکه ها تقویت شده اند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد پارچه تترون اینجا کلیک کنید.